Explained: Midday meal and supplements: அடுத்த கல்வி அமர்வில் இருந்து, மதிய உணவு திட்டத்தின் கீழ் முட்டை வழங்கும் 13வது மாநிலமாக கர்நாடகா மாற வாய்ப்புள்ளது, இது சூடான சமைத்த உணவு மூலம் பள்ளி செல்லும் குழந்தைகளின் ஊட்டச்சத்து அளவை அதிகரிக்க உலகின் மிகப்பெரிய முயற்சிகளில் ஒன்றாகும்.
எதிர்ப்பை எதிர்கொண்டு, கர்நாடக அரசின் இறுதி ஒப்புதலுக்காகக் காத்திருக்கும் இந்தத் திட்டம், மாநிலத்தின் பல பகுதிகளில் ஊட்டச்சத்து குறைபாடு, இரத்த சோகை மற்றும் குறைவான நோய் எதிர்ப்புச் சக்தி ஆகியவை குழந்தைகளிடையே அதிகமாக இருப்பதை சுட்டிக்காட்டிய அடுத்தடுத்த ஆய்வுகளின் பின்னணியில் வந்துள்ளது. ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட 35% குழந்தைகள் வளர்ச்சி குன்றியவர்களாகவும், சுமார் 20% ஊட்டச்சத்து குறைவுள்ளவர்களாகவும் இருப்பதாக தேசிய குடும்ப சுகாதார ஆய்வு-V கண்டறிந்துள்ளது.
இந்த திட்டத்தின் வரலாறு என்ன?
2021 இல் பிரதம மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் அல்லது PM Poshan என மறுபெயரிடப்பட்ட திட்டத்தின் தற்போதைய பதிப்பு, 1995 ஆம் ஆண்டு முதல் செயல்படுத்தப்பட்ட திட்டங்களின் தொடர்ச்சியாகும்; 5 ஆம் வகுப்பு வரையிலான மாணவர்களுக்காக 2,408 பிளாக்குகளில் அந்த ஆண்டு ஆகஸ்ட் 15 ஆம் தேதி மத்திய நிதியுதவித் திட்டமாக இது தொடங்கப்பட்டது. 2007 ஆம் ஆண்டில், ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி அரசாங்கம் 8 ஆம் வகுப்பு வரைக்கும் விரிவுபடுத்தியது.
இருப்பினும், குழந்தைகளுக்கு உணவு வழங்குவதற்கான முதல் முயற்சி 1920 ஆம் ஆண்டு வாக்கில் பழைய மெட்ராஸ் முனிசிபல் கார்ப்பரேஷன் மூலம் எடுக்கப்பட்டது. சுதந்திரத்திற்குப் பிந்தைய இந்தியாவில், தமிழ்நாடு மீண்டும் முன்னோடியாக இருந்தது, 1956 ஆம் ஆண்டில் முதலமைச்சர் க.காமராஜர் பள்ளிகளில் மதிய உணவுத் திட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தினார். கேரளாவில் 1961 ஆம் ஆண்டு முதல் ஒரு மனிதாபிமான நிறுவனத்தால் நடத்தப்படும் மதிய உணவுத் திட்டம் பள்ளிகளில் இருந்து வருகிறது. 1984 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் 1 ஆம் தேதி மாநில அரசு அதிகாரப்பூர்வமாக இந்த முயற்சியை மேற்கொண்டது, இதன் மூலம் கேரளாவை பள்ளிகளில் மதிய உணவுத் திட்டத்தைக் கொண்ட நாட்டிலேயே இரண்டாவது மாநிலமாக மாற்றியது. அடுத்த சில ஆண்டுகளில், பல மாநிலங்கள் இத்திட்டத்தைத் தொடங்கின, இறுதியாக 1995 இல், மத்திய அரசு இந்த திட்டத்தில் கவனம் செலுத்தியது.
இன்றைய திட்டத்தின் அளவு என்ன?
தேசிய உணவுப் பாதுகாப்புச் சட்டத்தின் விதிகளின் கீழ், 11.20 லட்சம் அரசு மற்றும் அரசு உதவி பெறும் பள்ளிகள் மற்றும் உள்ளாட்சி அமைப்புகளான டெல்லி மாநகராட்சிகள் மூலம் நடத்தப்படும் பள்ளிகளில் 1 முதல் 8 ஆம் வகுப்பு (வயது 6 முதல் 14 வரை) வரை பயிலும் 11.80 கோடி குழந்தைகளுக்கு தேசிய உணவு பாதுகாப்பு சட்டம், 2013 (NFSA) இன் கீழ் இந்தத் திட்டம் செயல்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. 2022-23 ஆம் ஆண்டிற்கான பட்ஜெட்டில், இத்திட்டத்திற்காக மத்திய அரசு 10,233 கோடி ரூபாய் ஒதுக்கியுள்ளது, அதே நேரத்தில் மாநிலங்கள் 6,277 கோடி ரூபாய் செலவழிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இது ஒரு திட்டம் மட்டுமல்ல, தேசிய உணவுப் பாதுகாப்புச் சட்டம் (NFSA), 2013, மற்றும் யூனியன் ஆஃப் இந்தியா அண்ட் அதர்ஸ் (2001) வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பின் மூலம் ஆரம்ப மற்றும் மேல்நிலை வகுப்புகளில் உள்ள அனைத்து பள்ளிச் செல்லும் குழந்தைகளுக்கும் சட்டப்பூர்வ உரிமை.
மெனுவில் பொதுவாக என்ன இருக்கிறது?
மெனு ஒவ்வொரு மாநிலம் அல்லது யூனியன் பிரதேசத்திலிருந்து மற்றொரு மாநிலத்திற்கு மாறுபடுகிறது. ஆனால், அரிசி, பருப்பு, காய்கறிகள், எண்ணெய் மற்றும் கொழுப்பு ஆகியவற்றால் ஆன உணவின் ஊட்டச்சத்துக் கூறுகள் ஆரம்ப வகுப்புகளில் உள்ள குழந்தைகளுக்கு குறைந்தபட்சம் 450 கலோரிகளையும் 12 கிராம் புரதத்தையும் வழங்குவதை அதிகாரிகள் உறுதி செய்ய வேண்டும். நடுநிலை பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு, 700 கலோரிகள் மற்றும் 20 கிராம் புரதம் தேவை. சில மாநிலங்கள் துணை ஊட்டச்சத்தாக பால், முட்டை, சிக்கி அல்லது பழங்கள் போன்ற கூடுதல் பொருட்களையும் வழங்கி வருகின்றன. அதற்கான செலவுகள் மாநில அரசாங்கத்தால் ஏற்கப்படுகின்றன.
துணை ஊட்டச்சத்தில் இந்த மாறுபாடுகள் எவ்வளவு பரந்த அளவில் உள்ளன?
உதாரணமாக, சைவ உணவு உண்பவர்களுக்கு முட்டை மற்றும் வாழைப்பழங்கள் தற்போது 13 மாநிலங்கள் மற்றும் மூன்று யூனியன் பிரதேசங்களால் மட்டுமே வழங்கப்படுகின்றன. தமிழகம் அனைத்து பள்ளி வேலை நாட்களிலும் முட்டை வழங்குகிறது; ஆந்திரா, வாரத்தில் குறைந்தது ஐந்து நாட்கள்; தெலுங்கானா மற்றும் அந்தமான் நிக்கோபார் தீவுகள், வாரத்திற்கு மூன்று முறை; ஜார்கண்ட், ஒடிசா, திரிபுரா மற்றும் புதுச்சேரி, வாரத்திற்கு இருமுறை; பீகார், கேரளா, மிசோரம், உத்தரகாண்ட், மேற்கு வங்காளம், லடாக் மற்றும் அசாம், வாரத்திற்கு ஒரு முறை; மற்றும் சிக்கிம், மாதத்திற்கு ஒருமுறை வழங்கி வருகிறது. இந்த தகவல், பாராளுமன்றத்தில் அரசாங்கத்தின் பதில் மற்றும் வருடாந்திர வேலைத் திட்டம் மற்றும் திட்டத்தின் பட்ஜெட் ஆவணங்களின்படி.
இதையும் படியுங்கள்: இந்தியா-அமெரிக்கா பேச்சுவார்த்தையின் 2+2 முறை என்பது என்ன?
குஜராத், கர்நாடகா, கேரளா, மத்தியப் பிரதேசம், மிசோரம், ராஜஸ்தான், உத்தரகண்ட், லடாக் மற்றும் புதுச்சேரி ஆகியவை பால் வழங்கும் மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் அடங்கும். மற்ற உணவுப் பொருட்களில், மேற்கு வங்காளத்தில் பாலாடைக்கட்டி மற்றும் காளான் குறைந்த அளவில் வழங்கப்படுகிறது, அதே சமயம் ஆந்திரா மற்றும் மகாராஷ்டிரா ஆகியவை சிக்கியை வழங்குகின்றன. லட்சத்தீவில் கோழிக்கறியும் வழங்கப்படுகிறது.
ஏன் முட்டை வழங்கப்படும் மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களின் எண்ணிக்கை குறைவாக உள்ளது?
அருணாச்சலப் பிரதேசம் போன்ற சில மாநிலங்களில் விலை அதிகம். ஆனால், இந்தியாவில் சாதிய இறுக்கங்கள், மதப் பழமைவாதம் மற்றும் பிராந்திய வேறுபாடுகள் காரணமாக உணவுக்கான மெனு என்பது சிக்கல் நிறைந்ததாக உள்ளது. இதனால், விவாதம் அரசியலாகவும் மாறுகிறது. இதன் விளைவாக, குழந்தைகளுக்கு முட்டை வழங்குவதன் பலன்களைக் காட்டுவதற்கு, மாநில அரசுகளால் நியமிக்கப்பட்டவை உட்பட தொடர்ச்சியான அறிவியல் ஆய்வுகள் இருந்தபோதிலும், பல மாநிலங்கள் பள்ளி மதிய உணவு மெனுவில் முட்டைகளை சேர்ப்பதில் தயக்கம் காட்டுகின்றன.
உதாரணமாக, சத்தீஸ்கர், தான் பரிசோதித்த உணவில் இருந்து 30-35% மாதிரிகளில் குறைந்த அளவு புரதத்தைக் கண்டறிந்தது, வாரத்தில் இரண்டு நாட்கள் முட்டைகளைக் கொடுப்பதன் மூலம் சிக்கலைச் சமாளிக்க முடிவு செய்தது, ஆனால் அரசியல் எதிர்ப்பை எதிர்கொண்டது. மத்தியப் பிரதேசத்தில், அங்கன்வாடிகளின் மெனுவில் முட்டைகளைச் சேர்க்கும் காங்கிரஸ் அரசின் முடிவை, 2020-ல் பாஜக அரசு ரத்து செய்தது. கர்நாடகாவில், லிங்காயத் மற்றும் ஜெயின் மதத்தைச் சேர்ந்தவர்களால் முட்டைகள் சேர்க்கப்படுவதற்கான முன்மொழிவுகள் கடந்த காலங்களில் கடுமையாக எதிர்க்கப்பட்டுள்ளன.
ஆனால் பல மாநிலங்கள் இத்தகைய ஆட்சேபனைகளை சமாளித்து, முட்டைக்கு மாற்றாக பழங்களை வழங்கி வருகின்றன. தமிழ்நாடு, உண்மையில், வாரத்தின் பல்வேறு நாட்களில் மிளகு முட்டை, வெங்காய தக்காளி மசாலா முட்டை, அரிசி மற்றும் மிளகு முட்டை என பல்வேறு கலவைகளில் குழந்தைகளுக்கு வழங்கி வருகிறது.
இத்திட்டத்தை மத்திய, மாநில அரசுகள் இணைந்து நடத்துகின்றனவா?
விதிகளின்படி, முதன்மை வகுப்புகளில் உள்ள ஒரு குழந்தைக்கு நாள் ஒன்றுக்கு ரூ.4.97 மற்றும் நடுநிலை வகுப்புகளில் உள்ள குழந்தைக்கு நாள் ஒன்றுக்கு ரூ.7.45 என்பது மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களுடன் 60:40 விகிதத்திலும், வடகிழக்கு மாநிலங்கள், ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர் 90:10 விகிதத்திலும் பகிர்ந்து கொள்ளப்படுகிறது. இமாச்சலப் பிரதேசம் மற்றும் உத்தரகாண்ட், சட்டமன்றம் இல்லாத யூனியன் பிரதேசங்களில் 100% செலவுகளை மத்திய அரசு ஏற்கிறது.
ஆனால் பால் மற்றும் முட்டை போன்ற கூடுதல் பொருட்களை வழங்கும் மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள் அதிக பங்களிப்பு செய்கின்றன. சமையல்காரர்கள் மற்றும் தொழிலாளர்களுக்கான ஊதியம் போன்ற கூறுகளும் மத்திய மற்றும் மாநிலங்களுக்கு இடையில் அதே விகிதத்தில் பிரிக்கப்படுகின்றன. இருப்பினும், உணவு தானியங்கள் மற்றும் அவற்றின் போக்குவரத்துக்கான முழுச் செலவையும் மத்திய அரசு ஏற்றுக்கொள்கிறது, மேலும் திட்டத்தின் மேலாண்மை, கண்காணிப்பு மற்றும் மதிப்பீடுக்கான செலவினங்களையும் கையாளுகிறது.