புதிய தொழிலாளர் சட்டம் – இது கடந்த 21-ம் தேதி முதல், மத்திய அரசு அமலுக்கு கொண்டு வந்திருக்கிறது.
பாஜக ஆளும் மாநிலங்கள் இந்த சட்டத்தை ‘கப்சிப்’ என்று ஏற்றுக்கொண்டுவிட்டது. ஆனால், தமிழ்நாடு, கேரளா உள்ளிட்ட எதிர்க்கட்சிகள் ஆளும் மாநிலங்கள் இந்தச் சட்டத்தை கடுமையாக எதிர்க்கின்றன.
அது ஏன்? இந்த சட்டம் என்ன சொல்கிறது? இது யாருக்கு சாதகம், பாதகம் என்பதை பார்க்கலாம். வாங்க…
தொழிலாளர்களுக்கு என முன்பு 29 மத்திய அரசு சட்டங்கள் இருந்தன. இதை மாற்றி… திருத்தி நான்கு புதிய வரையறைகளைக் கொண்டு வந்துள்ளது மத்திய பாஜக அரசு.
அந்த நான்கு வரையறைகள் என்ன?
1. ஊதியத்திற்கான வழிகாட்டு நெறிமுறைகள் (Code of Wages)
2. தொழிற்சாலை சம்பந்தப்பட்ட விதிகள் (Industrial Relations Code)
3. தொழிலாளர்களுக்கான சமூக பாதுகாப்பு நெறிமுறைகள் (Code of Social Security)
4. தொழில் பாதுகாப்பு, சுகாதாரம் மற்றும் பணி நிலைமை வரையறை (Occupational Safety, Health and Working Conditions Code)
இந்த நான்கில் ஊதியத்திற்கான வழிகாட்டு நெறிமுறைகள் மட்டும் 2019-ம் ஆண்டு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. மீதம் உள்ள மூன்று வரையறைகளும் 2020-ம் ஆண்டு கொண்டுவரப்பட்டது ஆகும்.
ஆக, நான்கு வரையறைகளும் 2020-ம் ஆண்டிற்குள்ளேயே கொண்டுவரப்பட்டு விட்டாலும், கடந்த 21-ம் தேதி தான் அமலுக்கு வந்துள்ளன. இந்த ஐந்து ஆண்டுகால தாமதத்திற்கு சில மாநிலங்களின் கண்டனங்களும், எதிர்ப்புகளும் தான் காரணம்.
அவை என்ன என்பதை பார்ப்பதற்கு முன்பு, இந்த வரையறைகளை கொண்டு வந்ததற்கு மத்திய அரசு சொல்லும் காரணம் என்ன? இந்த வரையறைகளில் உள்ள சாதகங்கள் என்னென்ன? என பார்க்கலாம்
வரையறைகளுக்கான காரணம் என்ன?
இந்த வரையறைகளுக்கு மத்திய அரசு இரண்டு முக்கிய காரணங்களைக் கூறுகிறது.
ஒன்று, அமைப்பு சாரா தொழிலாளர்கள், கிக் தொழிலாளர்கள் என அனைத்து தரப்பு தொழிலாளர்களுக்கும் சமூக பாதுகாப்பு கிடைக்க வேண்டும்.
இன்னொன்று, நிறுவனங்கள் எளிதாக இந்தியாவில் தொழில் செய்ய உதவுவது ஆகும்.
ஏன் அவசியம்?
மத்திய அரசு சொல்வதை தாண்டி, இந்த வரையறைகள் தொழிலாளர்களுக்கும், நிறுவனங்களுக்கும் ஏன் அவசியம் என்பதை தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.
இந்தியாவில் இருக்கும் அனைத்து தொழிலாளர்களுக்கும் சமூக பாதுகாப்பு கிடைக்கிறதா, உரிய அங்கீகாரம் கிடைக்கிறதா என்று பார்த்தால், அது ‘கிடையவே கிடையாது’.
அது துறைக்கு துறையும், அமைப்பு சார்ந்த தொழில்கள் மற்றும் அமைப்பு சாரா தொழில்களுக்கு இடையிலும் மாறுபடுகிறது.
இந்த வரையறை அமல் மூலம் இந்த வித்தியாசங்களை சமன் செய்யலாம்.
அடுத்ததாக, நிறுவனங்களை எடுத்துக்கொள்வோம்.
இந்தியாவில் தொழில் தொடங்குவதும், அந்தத் தொழில்களை மேலும் மேலும் மேம்படுத்தி கொண்டுசெல்வதும் அவ்வளவு எளிதானது அல்ல.
நிறுவனங்கள் தங்களது ஒவ்வொரு அடுத்தகட்ட பயணத்திற்கும் ஏகப்பட்ட அரசு நடைமுறைகளை பின்பற்றியாக வேண்டும். அந்த நடைமுறைகளும் ‘டக்’கென முடிந்துவிடாது… கால தாமதம் ஆகும்.
இந்த இடைவேளையில் நிறுவனங்களின் வளர்ச்சி சற்று தேங்கலாம். இதனால், அந்த நடைமுறைகளை எளிதாக்குவது தான் இந்த வரையறைகள்.
இந்த வரையறைகள் கூறும் முக்கிய விஷயங்கள்…
> இனி எந்தத் துறை, எந்த வேலைகளாக இருந்தாலும் அப்பாயின்ட்மென்ட் லெட்டர் என்பது மிக மிக அவசியம்.
அந்த லெட்டரில் என்ன வேலை என்பது முதல் சம்பளம் வரை அனைத்தும் இடம்பெற்றிருக்க வேண்டும்.
இதன் மூலம், சம்பளம் ஒன்று கூறுவது… ஆனால், தருவது ஒன்று போன குளறுபடிகளை தடுக்க முடியும்.
> கிக் தொழிலாளர்கள், டிஜிட்டல் பிளாட்ஃபார்ம்களில் பணிபுரியும் தொழிலாளர்கள் என அனைவருக்கும் சமூக பாதுகாப்பு தந்திருக்க வேண்டும்.
> ஒரு நாளுக்கு 8 – 12 மணிநேரத்திற்குள் தான் வேலை நேரம் இருக்க வேண்டும். ஒரு வாரத்திற்கு 48 மணிநேரத்திற்கு மேல் பணியாளர்களிடம் இருந்து வேலை வாங்கக்கூடாது.
> ஓவர் டைம்களுக்கு சராசரி சம்பளத்தை விட இரண்டு மடங்கு அதிக சம்பளம் தர வேண்டும்.
> கான்ட்ராக்ட் பணியாளர்களுக்கும் நிரந்தர பணியாளர்களுக்குக் கிடைக்கும் அனைத்து பலன்களும் கிடைக்க வேண்டும்.
> நிரந்தர பணியாளர்கள், கான்ட்ராக்ட் பணியாளர்கள் – இருவருக்கும் கிடைக்கும் சம்பளம் ஒரே அளவில் தான் இருக்க வேண்டும்.
> இனி கிராஜுவிட்டி தொகையை ஓராண்டிற்கு அந்த நிறுவனத்தில் வேலை செய்திருந்தாலே கொடுக்கலாம். முன்பு இதன் அளவு ஐந்து ஆண்டுகளாக இருந்தது.
> எந்தத் துறையாக இருந்தாலும், 20 மற்றும் அதற்கு மேல் பணியாளர்கள் இருந்தாலே, இ.பி.எஃப்.ஓ திட்டத்தின் மூலம் பயன்பெறலாம்.
> இனி ஆண்டுதோறும் நிறுவனங்கள் பணியாளர்களுக்கு ஹெல்த் செக்-அப் செய்ய வேண்டும்.
> குறிப்பிட்ட தேதிகளில் பணியாளர்களுக்கு சம்பளம் சென்றுவிட வேண்டும்.
> பெண்களுக்கு விருப்பமிருந்தால், அவர்கள் நைட் ஷிப்டுகளில் பணிபுரியலாம். ஆனால், அந்த நிறுவனத்தில் பாதுகாப்பிற்கு தேவையான அம்சங்கள் கட்டாயமிருக்க வேண்டும்.
யாருக்கு என்ன நன்மை?
கிக் மற்றும் டிஜிட்டல் பிளாட்ஃபார்ம் பணியாளர்கள்:
இந்தப் பிரிவினர் முதன்முதலாக அங்கீகரிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள்.
இந்தப் பணியாளர்களின் நலனுக்கான நிதிக்கு அந்தந்த நிறுவனங்கள் அவர்களது டர்ன் ஓவரில் 1 – 2 சதவிகிதம் ஒதுக்க வேண்டும்.
இவர்களுக்கு ஏதாவது விபத்து ஏற்பட்டால், அதற்கான செலவுகளை நிறுவனங்களே ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.
இவர்களுக்கு அனைத்து நலன்களும் சரியாக சென்று சேர ஆதாருடன் இணைக்கப்பட்ட UAN எண் வழங்கப்படும்.
கான்ட்ராக்ட் பணியாளர்கள்
நிரந்தர பணியாளர்களுக்கு இணையான மருத்துவ மற்றும் சமூக பாதுகாப்பு.
ஆண்டுதோறும் இலவச ஹெல்த் செக்-அப்.
பெண்கள்
பாலின வேறுபாடாமல் இல்லாமல் இருப்பது.
சம ஊதியம்.
குடும்பத்திற்கான மருத்துவக் காப்பீட்டில் மாமனார், மாமியார் பெயர்களும் சேர்க்கப்படும்.
26 வாரங்கள் மகப்பேறு விடுமுறை, கிரீச் வசதி போன்றவை.
இதுவரை சொன்னதெல்லாம் பாசிட்டிவாக தானே இருக்கிறது என்று நினைக்கிறீர்களா… இதையும் தாண்டி இந்த வரையறைகளில் பல பாதகங்கள் கொட்டிக்கிடக்கின்றன.
> தொழிற்சாலைகள், தொழில் நிறுவனங்கள் தங்களது சீசனுக்கு ஏற்ப குறுகிய காலத்திற்கு வேலையாட்களை பணியமர்த்தலாம். இது வேலைக்கு பாதுகாப்பற்ற தன்மையை ஏற்படுத்தலாம்.
இந்த வரையறையால் நிறுவனங்கள் எளிதாக வேலையில் தொழிலாளர்களை நியமிக்கலாம். அதே அளவு எளிதாக, அவர்களை வேலையில் இருந்து நீக்கலாம். இது பணி நிலையற்றத்தன்மையை உருவாக்கும்.
ஏற்கெனவே உலக நாடுகள் பணி நிலையற்றத்தன்மையால் பாதித்து வரும் வேளையில், இது நிலைமையை மேலும் மோசமாக்கும்.
> இதுவரை 100 பணியாளர்கள் மற்றும் அதற்கும் மேல் பணியாளர்கள் வைத்திருக்கும் நிறுவனங்கள் அரசிடம் தெரிவித்த பிறகு, லே ஆஃப் செய்ய வேண்டும். இந்த அளவு இப்போது 300 ஆக உயர்த்தப்பட்டுள்ளது.
இதனால், சொல்லாமல் கொள்ளாமல் எளிதாகவும், அதிகமாகவும் லே ஆஃப்கள் நடக்கலாம்.
தற்போது அதிக லே ஆஃப்கள் நடப்பது நாம் அனைவரும் அறிந்ததே. இந்தச் சட்டத்தினால் அடுத்து என்ன நடக்கும் என்பது அனைவராலுமே யூகிக்க முடியும்.
> இனி வேலைநிறுத்தத்தில் ஈடுபட வேண்டுமென்றால், 14 நாள்கள் முன்பே தெரிவிக்க வேண்டும். திடீரென செய்யக்கூடாது. இது வேலைநிறுத்தத்தையே குலைக்கலாம்.
> அடுத்ததாக, 50 சதவிகிதத்திற்கும் மேலான தொழிலாளர்கள் கேஷுவல் லீவு எடுத்தால், அதுவும் ஸ்டிரைக்காக கருதப்படும் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
இது தொழிலாளர்களின் அடிப்படை உரிமையை மீறுகிறது.
மேலே சொன்னவற்றை நிச்சயம் நாம் கவனித்தே ஆக வேண்டும்.
கிக் பணியாளர்களுக்கு அங்கீகாரம் போன்றவை நல்லது தான். ஆனால், அதே அளவிற்கு கடைசியாக சொன்ன பாயிண்டுகள் மிக முக்கியம்.
கீழே குறிப்பிட்டுள்ள வரையறைகளால் நிரந்தர பணி என்ற ஒன்று இல்லாமலே போகலாம். இதுவே சமூக பாதுகாப்பை பாதிக்கும்… வேலை நிலையற்றத்தன்மையை உருவாக்கலாம். மக்களின் பொருளாதார நிலைக்கும் பெரிய அடியாக விழலாம்.
இப்போது விட்டுவிட்டோம் என்றால், பின்னாளில் நமக்கும், நம் குழந்தைகளுக்கும் இது மிகப்பெரிய பாதிப்பை தரும் என்பதை கட்டாயம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.